Jom Tow Lipmann Heller (1578—1654) – jeden z najważniejszych XVII-wiecznych rabinów Europy Środkowo-Wschodniej, autor ważnych komentarzy talmudycznych. W młodym wieku został sędzią sądu rabinackiego Pragi. Później pełnił funkcję naczelnego rabina Nikolsburga, a następnie Wiednia i Pragi. Jego oponenci oskarżyli go w 1629 roku o rzekome bluźnierstwo przeciw religii katolickiej – w rezultacie został aresztowany i wysłany do wiedeńskiego więzienia. Spędził w nim kilka tygodni, po czym został ukarany wysoką grzywną i zwolniony. Po tym incydencie opuścił monarchię Habsburgów i przeniósł się na Ukrainę, gdzie służył jako rabin w gminach Niemirów i Włodzimierz Wołyński. W 1644 roku został naczelnym rabinem Krakowa, a później także przewodniczącym krakowskiej jesziwy. W Megilat ejwa [Zwoju nienawiści] Heller opisuje swoje przeżycia z uwzględnieniem pracy w Pradze i uwięzienia w Wiedniu, a także okresu późniejszego rabinatu na Ukrainie i w Krakowie. Potomkowie Hellera byli zobowiązani do odczytywania tego zwoju w rocznicę jego wyjścia z więzienia. Aby wypełnić ten obowiązek, w kolejnych stuleciach przygotowywano liczne kopie jego książki. Pierwsza drukowana wersja Megilat ejwa ukazała się w 1837 roku. Ten jeden z pierwszych pamiętników żydowskich, zachowany zarówno w hebrajskiej, jak i jidyszowej wersji, nie był nigdy tłumaczony na język polski.