Awraham Ber Gotlober (1811–1899) – pisarz, poeta, tłumacz, nauczyciel, redaktor, wydawca i pamiętnikarz tworzący w językach hebrajskim i jidysz. Urodził się w położonym na styku Wołynia i Podola Starokonstantynowie. Otrzymał tradycyjne, religijne wychowanie żydowskie, lecz dzięki liberalnej postawie ojca od najmłodszych lat stykał się także z lekturami świeckimi. W 1824 roku ożeniono go z młodszą o rok Jehudit. Po kilku latach teść zmusił go do rozwodu ze względu na różnice światopoglądowe. Pod presją rodziny Gotlober wszedł w kolejny związek małżeński, który jednak okazał się nieudany i zakończył się po kilku miesiącach. Dopiero trzeci ślub, zawarty w 1834 roku, przetrwał długie lata, mimo że pisarz sporo podróżował i nie mieszkał na stałe z żoną i dziećmi. Utrzymywał się z pracy nauczyciela. Pisał teksty beletrystyczne, publicystyczne i badawcze. Pod koniec życia stopniowo tracił wzrok i ograniczał aktywność zawodową. Zmarł i został pochowany w Białymstoku.

W XIX wieku dużą popularnością cieszyła się jego poezja jidyszowa, przy czym funkcjonowała często jako anonimowa twórczość „ludowa”. Z perspektywy czasu szczególnie doceniono wkład Gotlobera w badania nad metryką wiersza hebrajskiego, a także jego teksty wspomnieniowe, których trzon stanowi kolaż prozatorsko-poetycki Zichronot mi-jemej ne‘uraj. Jego polski przekład, zatytułowany Wspomnienia z moich lat młodzieńczych, to pierwsze pełne tłumaczenie tego hebrajskiego pamiętnika na język obcy.