Berthold Haase (1874-1938) – prawnik, publicysta, działacz społeczny i polityczny. Pochodził zrodziny drobnych przemysłowców, w której panował duch tradycyjnego judaizmu i przywiązania do spraw wspólnoty religijnej (ojciec był przewodniczącym gminy w podpoznańskim Kórniku, następnie członkiem Zarządu Żydowskiej Gminy w Poznaniu). W dzieciństwie przeniósł się do Poznania, gdzie spędził blisko cztery dekady życia. Ukończył studia prawnicze w Berlinie, po których praktykował jako adwokat (do 1920 roku w Poznaniu, następnie do 1935 roku w Berlinie). Od początku XX wieku angażował się w różne formy działalności społeczno-charytatywnej w ramach poznańskiej gminy. Z czasem zaczął aktywnie uczestniczyć w życiu politycznym, opowiadając się za programem żydowskich środowisk liberalno-konserwatywnych. W przełomowych latach 1918–1920 Haase był przewodniczącym poznańskiej oddziału Centralnego Stowarzyszenia Obywateli Niemieckich Wyznania Mojżeszowego (Central-Verein Deutscher Staatsbürger Jüdischen Glaubens) i członkiem Niemieckiej Radu Ludowej. W 1920 roku wyemigrował do Berlina, gdzie mieszkał do śmierci. Tam kontynuował publiczną działalność polityczną i publicystyczną do czasu przejęcia władzy przez nazistów.

Niepublikowane wspomnienia Mein Leben, was in ihm geschah und wie ich es erlebte [Moje życie, co w nim się wydarzyło i jak je przeżyłem] zostały spisane przez autora w 1935 roku jako prezent dla wnuczki, Gabrieli Auerbach. Zawierają one opis historii i zwyczajów rodzinnych, dzieciństwa spędzonego w Kórniku, czasów gimnazjalnych w Poznaniu, studiów prawniczych w Berlinie oraz aktywności na niwie społecznej i politycznej. Haase ukazał różne aspekty życia części poznańskich Żydów, prezentujących liberalny punkt widzenia i utrzymujących bliskie związki z kulturą niemiecką, lecz zarazem broniących swej żydowskiej tożsamości. Wspomnienia są wartościowym źródłem historycznym, przedstawiającym subiektywny obraz przeobrażeń zachodzących w poznańskiej małej ojczyźnie, jak i państwie niemieckim.