Max Kollenscher (1875-1937) – prawnik, publicysta, działacz społeczny i polityczny. Pochodził ze średniozamożnej rodziny kupieckiej, która pielęgnowała przywiązanie do tradycji judaizmu. Dom rodzinny otworzył go z jednej strony na poszukiwanie i pogłębianie wiedzy teoretycznej, z drugiej zaś na aktywizację w dziedzinie zorganizowanego życia w ramach lokalnej wspólnoty żydowskiej. Ukończył studia prawnicze we Wrocławiu, po których wykonywał zawód adwokata (do 1920 roku w Poznaniu, następnie do 1933 roku w Berlinie). U progu XX wieku zwrócił się ku kwestiom żydowskiej tożsamości narodowej, wiążąc się z ruchem syjonistycznym (współtworzył jego struktury w Poznańskiem). W publicystyce koncentrował się na programie przeobrażenia gminy żydowskiej w z instytucji religijnej i dobroczynnej w narodową, o szerokich kompetencjach społeczno-kulturalnych i odrębności prawnej. Na gruncie poznańskim Kollenscher podejmował także próby realizacji głoszonych postulatów w praktyce, angażując się w działalność na rzecz demokratyzacji miejscowych instytucji gminnych. W latach 1918–1920 Kollenscher był prezesem zarządu Żydowskiej Rady Ludowej, która reprezentowała interesy ludności żydowskiej podczas rewolucyjnych wydarzeń, które gwałtownie przemieniły oblicze Poznańskiego. W 1920 roku wyjechał do Berlina, gdzie kontynuował zaangażowanie w sprawach gmin żydowskich i ruchu syjonistycznym. W 1925 roku opublikował pamiętnik, w którym ukazał różne aspekty swojej działalności w Poznaniu w latach 1918-1920. Po przejęciu władzy przez nazistów w Niemczech w 1933 roku przeniósł się do Palestyny (Tel Awiw), w której przebywał do końca życia.

Droga życiowa Kollenschera przebiegała przez sam środek kluczowych dla Poznańskiego wydarzeń społeczno-politycznych, z rewolucją niemiecką 1918 roku i powstaniem wielkopolskim na czele. Jego życiorys doskonale odzwierciedlał dylematy związane z żydowską samoidentyfikacją religijno-narodową i jej przeobrażeniami, kwestią szczególnie aktualną na przełomie XIX i XX wieku. Spisane przez autora na kilka lat przed śmiercią wspomnienia nie zostały nigdy opublikowane. Stanowią one ciekawe i niezwykle wartościowe źródło historyczne, w którym opowieści rodzinne przeplatają się z obserwacjami na temat przeobrażeń społecznych i politycznych zachodzących zarówno w poznańskiej małej ojczyźnie, jak i państwie niemieckim. Autor szczegółowo przedstawia swoje doświadczenia z okresu nauki w poznańskim gimnazjum, studiów uniwersyteckich we Wrocławiu i późniejszej praktyki adwokackiej oraz aktywności w ruchu syjonistycznym w Poznaniu i Berlinie. Czynione obserwacje osadza w kontekście wielokulturowego współistnienia Żydów, Polaków i Niemców. Przygotowywane w projekcie wydanie pamiętnika Kollenschera będzie pierwszą kompletną i krytyczną edycją maszynopisów przechowywanych w Centralnym Archiwum Syjonistycznym w Jerozolimie Uzupełniająco wykorzystane zostaną opublikowane przez niego wspomnienia z lat 1918-1920: Jüdisches aus der deutsch-polnischen Übergangszeit [Sprawy żydowskie z niemiecko-polskiego okresu przejściowego] wydane w Berlinie w 1925 roku.