Pua Rakowska (1865–1955) – urodzona w Białymstoku działaczka syjonistyczna zwana „babcią syjonizmu”, wybitna pedagożka, tłumaczka, jedna z pierwszych feministek aktywnie walczących o prawa żydowskich kobiet; reformartorka edukacji żydowskich dziewcząt, założycielka pierwszego w Warszawie gimnazjum dla dziewcząt z językiem wykładowym hebrajskim; współzałożycielka – Jidisze Frojen Organizacje (Związek Kobiet Żydowskich) w Polsce; pionierka ruchu produktywizacji kobiet żydowskich w Polsce; wieloletnia pracownica Biura Emigracyjnego Agencji Żydowskiej w Warszawie. Zichrojnes fun a jidiszer rewolucjonerin [Wspomnienia żydowskiej rewolucjonistki] Rakowska napisała w wieku 75 lat. Przedstawiła w nich swoje burzliwe życie prywatne w ścisłym powiązaniu z rodzącym się ruchem syjonistycznym i feministycznym. Pamiętnik Pui Rakowskiej jest ważnym źródłem do dziejów syjonizmu, organizacji kobiecych i systemu żydowskiej edukacji w Polsce, a także ważnym ogniwem w badaniach nad feminizmem i historią Warszawy oraz centralnej Polski w końcu XIX i na początku XX wieku.