Mosze Lilienblum (1843–1910) – maskil, pisarz hebrajski, jidyszowy i rosyjski. Urodzony w Kiejdanach (Litwa) uzyskał solidne rabiniczne wykształcenie; wcześnie ożeniony, równie wcześnie rozpoczął współpracę z czasopismami haskalowymi, co ściągnęło na niego prześladowania ze strony tradycyjnej społeczności żydowskiej, a zarazem wywołało żywą obronę przez kręgi haskalowe. Chatot ne‘urim [Grzechy młodości] zostały spisane przez Lilienbluma w wieku 30 lat w 1873 roku, a ukazały się drukiem trzy lata później. Był to pierwszy żydowski pamiętnik w stylu Jeana- Jacques’a Rousseau. Błyskawicznie stał się jednym ze sztandarowych dzieł wschodnioeuropejskiej haskali, a z czasem – najbardziej znanym hebrajskim pamiętnikiem z XIX wieku. Stanowi on również jedno z najważniejszych świadectw konfliktu między trendami liberalnymi i konserwatywnymi wśród wschodnioeuropejskich Żydów w dobie modernizacji. Dzieło to nigdy nie było tłumaczone na żaden język i znane jest jedynie w popularnym (choć przygotowanym przez wybitnego znawcę tematu) wydaniu hebrajskim.